4.3.4. TABELE TRAS ŁĄCZNOŚCI


  W oprogramowaniu NOS występują trzy główne sposoby wyboru tras łączności (ang. routing): wybór na poziomie protokółu AX.25, na poziomie protokółu NET/ROM i na poziomie protokółu IP. Pierwsza z możliwości jest identyczna z metodami stosowanymi w trakcie zwykłych łączności pakiet radio. Do aktualizacji zbioru tras służy grupa rozkazów "ax25 route", przykładowo dodanie trasy połączenia ze stacją oe1kda przez przekaźnik oe1xgr wymaga podania rozkazu "ax25 route add oe1kda oe1xgr". Grupa rozkazów "netrom route" pozwala na aktualizację listy tras prowadzących przez węzły NET/ROM. Trasy te aktualizowane są zasadniczo automatycznie, w niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie korektur. Najwyższym stopniem jest wybór na poziomie protokółu IP. Do aktualizacji zestawu tras służy grupa rozkazów "route".

4.3.4.1. PROTOKÓŁ AX.25

    Łączność ze stacjami dostępnymi przez stacje przekaźnikowe poziomu drugiego - przekaźniki cyfrowe (ang. digipeater) - może być nawiązana za pomocą rozkazu "connect stacja przek1 przek2 ....", nie występuje tu słowo via. Trasa połączenia jest w tym wypadku ustalona z góry przez operatora. Podany wyżej rozkaz "connect" powoduje wpisanie na stałe trasy połączenia do tabeli arp. Zawartość tabeli może być wywołana za pomocą rozkazu "ax25 route". Wpisu tras do tabeli można dokonać także za pomocą rozkazu (podobnie jak w poprzednim przypadku jest to wpis stały) "ax25 route add stacja przek1 przek2 ... ".
    Rozkaz ten może występować w zbiorze autoexec.nos lub być podany na bieżąco. Połączenia ze stacjami, do których trasy są znane mogą być nawiązywane za pomocą rozkazu "connect" bez konieczności wymieniania stacji przekaźnikowych. Trasy połączeń wpisywane są do tabeli automatycznie w przypadku nawiązania połączenia przez korespondenta. Są to wpisy dynamiczne o ograniczonym czasie przechowywania.
    W łącznościach pakiet radio stosowane są pakiety numerowane (pakiety informacyjne typu I). Natomiast w łącznościach TCP/IP numeracja pakietów jest zbędna i powoduje nadmierną liczbę powtórzeń. Datagramy TCP/IP są numerowane niezależnie co pozwala na wykrycie braków i zażądanie powtórzenia przez warstwy wyższe protokółu. Dla komunikacji TCP/IP jest więc korzystniejsze podanie rozkazu "mode ax0 datagram" w zbiorze autoexec.nos.
    Tryb ten obowiązywałby dla wszystkich połączeń, dlatego też dla połączeń AX.25 konieczne jest podanie w zbiorze autoexec.nos lub routes.net rozkazów "ax25 route mode znak vc" dla każdej z tras. Zbiór routes.net należy do zbiorów dodatkowych i musi być zadeklarowany w zbiorze autoexec.nos za pomocą rozkazu source, podobnie jak zbiór config.net.
Przykłady:
ax25 route add sp5bd sr5bbs
ax25 route add sp5wca sr5bbs
ax25 route mode sp5bd vc
ax25 route mode sp5wca vc
ax25 route mode sr5bbs vc

4.3.4.2. PROTOKÓŁ NETROM

    Jeżeli najbliższa stacja TCP/IP nie jest osiągalna bezpośrednio lub przez stację przekaźnikową można posłużyć się retransmisją przez stacje węzłowe NET/ROM lub podobne. W tym celu należy uruchomić protokół NET/ROM. Datagramy TCP/IP pakowane są wówczas do pakietów NET/ROM i transportowane przez sieć stacji węzłowych. Jak opisano poprzednio węzeł NET/ROM uruchamiany jest za pomocą rozkazów: attach netrom, mode netrom vc i start netrom.
    Rozkaz "netrom verbose on" deklaruje stację jako węzeł przeznaczony do użytku przez inne stacje i udostępnienie innym węzłom tabeli tras, a rozkaz "netrom bcnodes" powoduje natychmiastowe nadanie zawartości tej tabeli. Znaczenie parametrów węzła NET/ROM zostało omówione poprzednio.
    Retransmisja datagramów TCP/IP z wykorzystaniem protokółu NET/ROM wymaga dokonania odpowiednich wpisów w tabeli tras IP, w tabeli ARP i w tabeli tras NET/ROM. Są to następujące wpisy (w zbiorze autoexec.nos lub routes.net):
route add <nazwa_stacji> netrom <nazwa_węzła_netrom>,
arp add <nazwa_stacji> netrom <znak_stacji>,
netrom route add <pseudonim> <znak_netrom> ax0 192 <nazwa_netrom>,
netrom route add <pseudonim> <znak_stacji> ax0 192 <nazwa_netrom>.
Przykład (przy założeniu, że węzeł NET/ROM stacji sp5bd ma znak sp5bd-11):
route add region5/24 netrom sp5bd,
arp add sp5bd netrom sp5bd-6,
netrom route add wars sr5net ax0 192 sr5net,
netrom route add wil sp5bd-11 ax0 192 sr5net.
    Wpis "route add .... netrom" jest konieczny dla każdej stacji osiągalnej za pomocą protokółu NET/ROM. W tym przykładzie stacja sp5bd znajduje się w regionie 5. Grupowanie adresów omówione jest w następnym punkcie. Rozkaz "arp add ... netrom" wiąże adres IP z adresem zawartym w tabeli tras NET/ROM. Rozkaz "netrom route add" dokonuje wpisu do tabeli tras (węzłów) NET/ROM. Wpisy te zasadniczo dokonywane są automatycznie i tylko w nielicznych, uzasadnionych przypadkach muszą być dokonywane przez operatora jako wpisy stałe (wpis 3). Wpis czwarty dotyczy węzła NET/ROM u korespondenta. Dokonanie wymienionych wpisów pozwala na nawiązanie łączności na poziomie protokółów TCP/IP przez węzeł NET/ROM (przykładowo komunikacji TELNET, FTP lub TTYLINK).
    Wpisy typu "netrom route add <pseudonim> >znak1_netrom> ax0 192 <znak2_netrom>" pozwalają na nawiązywanie połączeń na poziomie protokółu NET/ROM z wymienionymi stacjami za pomocą rozkazu "netrom connect <znak>" lub "netrom connect <pseudonim>". Pseudonimy węzłów NET/ROM-TCP/IP powinny być dobierane tak, aby umożliwić odróżnienie ich od regularnych węzłów NET/ROM/TheNet sieci pakiet radio. W sieci pakiet radio pseudonimy związane są najczęściej z lokalizacją stacji.
    Rejestracja tabeli tras NET/ROM na dysku dokonywana jest za pomocą rozkazu "netrom save" a jej odczyt - za pomocą rozkazu "netrom load".

4.3.4.3. PROTOKÓŁ IP

    Tabela arp zawiera przyporządkowanie nazw stacji i ich adresów AX.25. Przykładowo, jeżeli stacja oe1kda pracuje w protokóle TCP/IP korzystając z identyfikatora -5 w tabeli należy umieścić wpis "arp add oe1kda ax25 oe1kda-5" i podobnie dla wszystkich znanych stacji. Wpisy dokonane za pomocą rozkazu "arp add" są wpisami stałymi. Do ich skasowania należy posłużyć się rozkazem "arp drop", np. "arp drop oe1kda". Wyświetlenie zawartości tablicy dokonywane jest za pomocą rozkazu "arp". W przypadku braku wpisu w tabeli program net (nos) nadaje zapytanie arp; po czym w przypadku otrzymania odpowiedzi, dokonuje automatycznie wpisu do tabeli. Wpis ten jest wpisem dynamicznym o ograniczonym czasie przechowywania. Wpisy dynamiczne pozwalają na uwzględnienie zmian zachodzących w sieci bez interwencji operatora. Usunięcie dynamicznych wpisów do tabeli arp dokonywane jest za pomocą polecenia "arp flush".
    Protokół IP, podobnie jak protokół NET/ROM, może wyszukiwać samodzielnie trasy połączeń. Nie muszą więc one być w całości znane w momencie nawiązywania połączenia (w odróżnieniu od omówionych poprzednio połączeń AX.25 przez stacje przekaźnikowe, nie dotyczy to połączeń przez stacje węzłowe poziomu trzeciego). Pozwala to na uwzględnienie zmian w sieci pod warunkiem zainstalowania dostatecznej ilości węzłów TCP/IP.
    Tabela tras IP zawiera następujące wpisy (umieszczone w zbiorach autoexec.nos lub routes.net):
route add default ax0,
route add <nazwa_stacji> ax0 <nazwa_węzła_ip>,
route add region5/24 tnc0 <nazwa_węzła_ip>,
route addprivate <nazwa_stacji> ax0 <nazwa_węzła_ip>,
przykład: "route add sp5bd ax0 sr5tcp" przy założeniu, że stacja sr5tcp jest węzłem TCP/IP.
    Pierwszy z nich oznacza, że wszystkie nadawane datagramy TCP/IP są kierowane do kontrolera TNC oznaczonego symbolem ax0. Dla stacji oddalonych, nie osiągalnych bezpośrednio, podane są nazwy najbliższych węzłów pośredniczących. Dalsza trasa retransnisji musi być znana jedynie przez ten węzeł (praktycznie musi on znać tylko węzeł następny). We wpisach tych używane są nazwy węzłów, a nie ich znaki wywoławcze AX.25. Przyporządkowanie nazw i znaków musi być oczywiście zawarte w tabeli arp jak to omówiono poprzednio. Zawartość tabeli tras protokółu IP wywoływana jest za pomocą polecenia "route". Zawartość tabeli tras nadawana jest automatycznie do stacji sąsiednich. Wpisy dokonane za pomocą polecenia "route addprivate nie są nadawane". Możliwe jest także podanie trasy do grupy stacji (przykładowo znajdujących się w danym rejonie). Liczba podana po ukośnej kresce powoduje, że sprawdzane są tylko np. pierwsze 24 bity adresu IP. Stacje o adresach różniących się tylko w ostatnim członie traktowane są jako jedna grupa. Lista tras przeszukiwana jest aż do momentu znalezienia najbardziej pasującego wpisu, dla innych stacji obowiązuje wpis ogólny (default).



Wydanie z dn. 20.03.1999.

© Prawa autorskie Krzysztof Dąbrowski, OE1KDA.