13.2. UKŁAD Z ZASTOSOWANIEM KOMPRESORA W.CZ.
Wady tej nie ma
rozwiązanie przedstawione blokowo na rysunku 13.3. W układzie tym na wyjściu wzbudnicy
właczony jest szybki kompresor amplitudy w.cz. Stała czasu kompresora powinna wynosić ok.
100 us a zakres dynamiki - co najmniej 40 dB. Pomimo, że stopień wytłumienia nośnej
przekracza 40 dB jest to wartość wystarczająca w praktyce. Szczególowy schemat kompresora
przedstawiono na rysunku 13.4. Do regulacji wzmocnienia użyto w nim tranzystorów polowych
pracujących jako zmienne oporniki w obwodach emiterów wzmacniacza. Napięcie regulujące
pobierane jest z wyjścia wzmacniacza operacyjnego. Stała czasu układu regulacji dobierana
jest za pomocą kondensatora C1 i równoległego opornika 5,6 M, a wzmocnienie jest równe
100. Pojemność kondensatora C1 powinna leżeć w granicach od 10 pF do 100 pF. Poziom
sygnału wyjściowego regulowany jest potencjometrem P1. Napięcie wyjściowe przyjmuje
wartość ok. 4 V w zakresie napięć wejściowych pomiędzy 10 mV i 1 V (podane są wartości
międzyszczytowe). Kompresor pracuje w szerokim zakresie częstotliwości dochodzącym nawet
do 10 MHz. Cewka L1 wraz z pojemnościami układu tworzy obwód rezonansowy dla częstotliwości
8 MHz, dzięki czemu kompensowany jest spadek charakterystyki przenoszenia.
[rys. d_03]
[rys. d_04]
Sygnał wyjściowy komparatora chrakteryzuje się nieznacznymi zmianami
amplitudy. Nie powodują one przeważnie, wspomnianych na wstępie, zakłóceń, jeśli jednak
pożądana jest większa stałość amplitudy (np. jeżeli sygnał ma być poddany podziałowi
częstotliwości lub powielaniu) pozostaje jedynie filtracja za pomocą pętli synchronizacji
fazowej.
Oporniki: 330, 7 x 470, 2 x 1,5 k, 1,8 k, 3 x 5,6 k, 8,2 k, 4 x 12 k, 2 x 56 k, 3 x 100 k,
5,6 M,
potencjometr: 10 k,
kondensatory: 4 x 100 pF, 10 - 100 pF (C1), 4 x 1 nF, 10 nF, 2 x 1 uF,
cewka: 22 uH,
tranzystory: 3 x 2N2222, 2N2219, 3 x BF245,
dioda: BAW62,
obwód scalony: LM741.