14. AMATORSKI SYSTEM PRZYWOŁAWCZY WG. STANDARDU POCSAG

  W porównaniu z dawniejszymi systemami przywoławczymi sprzed lat kilkunastu i więcej obecne systemy przywoławcze oferują znacznie większy komfort. O ile uprzednio usługa ograniczała się do nadania drogą radiową komunikatu powodującego włączenie sygnału dźwiękowego u abonenta a jego znaczenie musiało być wcześniej uzgodnione, o tyle obecne systemy oferują możliwość przekazania krótszych lub dłuższych komunikatów tekstowych, które mogą być zapamiętane i wyświetlane w dogodnym czasie. Wiadomości transmitowane są w postaci cyfrowej, a więc w sposób dobrze znany z lektury poprzednich rozdziałów.
    Transmisja komunikatów cyfrowych wymagała opracowania odpowiednich standardów definiujących m.in. formaty danych, szybkości transmisji, rodzaje modulacji itp. Jednym z nowszych standardów jest standard POCSAG, w poprzednio instalowanych sieciach stosowany był m.in. standard GOLAY opracowany przez firmę "Motorola". Oznaczenie POCSAG jest skrótem od pełnej nazwy "Post Office Code Standard Advisory Group" - nazwy instytucji, która opracowała ten najbardziej obecnie rozpowszechniony standard. Zdefiniowana została norma dla trzech odmian urządzeń przywoławczych:
- urządzeń generujących różne sygnały akustyczne w zależności od treści wiadomości.
- urządzeń wyświetlających informacje w postaci liczb (o długości do 20 cyfr). Wiadomości te mogą zawierać umówione kody lub numery telefonów, pod które należy zadzwonić.
- urządzeń zawierających wskaźniki alfanumeryczne i mogących wyświetlać wiadomości o długości do 240 znaków.
    Większość obecnych systemów profesjonalnych oferuje usługi należące do wszystkich trzech grup. Systemy odbiorcze (a więc i dopuszczalny rodzaj usługi) rozróżniane są na podstawie dwóch najniższych bitów (bitów 11-12 - patrz: struktura komunikatu) zawartych w adresie abonenta. Przyporządkowanie kombinacji bitów do klasy usługi nie jest narazie znormalizowane - poszczególni dostawcy usług stosują własne kombinacje.
    System POCSAG charakteryzuje się następującymi parametrami:
- kodowaniem dwójkowym NRZ (ang. non return to zero),
- modulacją FSK; dane w formacie POCSAG transmitowane są w odróżnieniu od standardu G3RUH bez przeplatania bitów, tak że w przypadku wystąpienia dłuższych ciągów bitów o jednakowej polaryzacji najniższe składowe transmitowanego sygnału leżą w zakresie 20-50 Hz;
- dewiacją +/- 4 kHz, gdzie dewiacja dodatnia oznacza zero logiczne a ujemna - jedynkę logiczną,
- szybkością transmisji 512, 1200 lub 2400 bit/s; najczęściej stosowana jest szybkość 1200 bit/s;
- odstępem kanałów 20 kHz.