DODATEK 3
MODUŁY Z DIODĄ GUNNA
Pasmo 10 GHz już
od połowy lat 70-tych zwróciło na siebie uwagę krótkofalowców. Za pomocą stosunkowo
prostego wyposażenia - generatorów-mieszaczy z diodą Gunna (ang. gunnplexer) - w
korzystnych warunkach osiągane były zasięgi kilkuset i więcej km. Generatory składają
się z rezonatora wnękowego (odcinka falowodu prostokątnego zaślepionego na jednym
końcu) w którym znajduje się dioda Gunna. Po spolaryzowaniu diody w kierunku
przewodzenia w rezonatorze wzbudzają się drgania b.w.cz. o częstotliwości zależnej
od jego rozmiarów. Dioda Gunna wykazuje w pewnym odcinku swojej charakterystyki
oporność ujemną podobnie jak dioda tunelowa. Dla diod o mocy 10 mW odcinek ten
leży w zakresie 7 - 10 V, a pobór prądu wynosi ok. 150 mA. Dla diod o mocy 50 mW
pobór prądu wynosi ok. 500 mA. Częstotliwość drgań jest także zależna od umieszczonych
w rezonatorze elementów dostrojczych: przysłon i wkręcanych do wnętrza śrub metalowych
lub wykonanych z dielektryka (np. teflonu). Śruby te mogą więc służyć jako mechaniczne
elementy dostrojcze. Częstotliwość drgań jest też w pewnym stopniu zależna od napięcia
zasilania diody - nachylenie charakterystyki leży przeważnie w zakresie 1 - 20 MHz/V.
Zależność ta może być wykorzystana do precyzyjnego strojenia i modulacji częstotliwości
generatora. Dokładniej rzecz biorąc zmiana napięcia na diodzie Gunna powoduje powstanie
kombinowanej modulacji AM i FM. W nieco bardziej rozbudowanych układach w rezonatorze
umieszczona jest dodatkowo dioda waraktorowa zapewniająca korzystniejsze charakterystyki
modulacji FM. Oprócz tego w rezonatorze pomiędzy diodą Gunna i jego wylotem znajduje się
dioda mieszająca - najczęściej dioda Schottkiego albo dioda mikrofalowa typu 1N23, 1N24
itp. W wyniku zmieszania sygnału odbieranego z sygnałem generowanym przez diodę Gunna
otrzymywany jest sygnał o częstotliwości pośredniej. Jak widać generator z diodą Gunna
pełni jednocześnie funkcję nadajnika i oscylatora lokalnego (heterodyny) odbiornika.
Konstrukcja ta umożliwia prowadzenie łączności dupleksowych na dwóch częstotliwościach
odleglych od siebie o wartość częstotliwości pośredniej. Schemat blokowy urządzenia
nadawczo-odbiorczego przedstawiony jest na rysunku 1.
Do otwartego końca falowodu podłączona jest najczęściej antena
rożkowa w postaci sciętego ostrosłupa o podstawie prostokątnej i mniejszej podstawie
pasującej do rozmiarów rezonatora. Zysk tego typu anten zależny jest. m.in. od ich
długości. Dla zwiększenia zysku antenowego moduł generatora z anteną rożkową może być
umieszczony w ognisku anteny parabolicznej.
[rys. d3_01]
W zależności od typu zastosowanej diody generatory dostarczają
mocy od 10 do 100 mW w paśmie 10 GHz lub 5-20 mW w paśmie 24 GHz. Efektywne moce
promieniowania są znacznie wyższe ponieważ w zakresie tak krótkich fal łatwo jest
osiągnąć wysokie zyski antenowe. Dla przypomnienia: moc 100 mW w połączeniu z zyskiem
antenowym 30 dB odpowiada mocy promieniowanej EIRP 100 W. (Moc ta może być niebezpieczna
dla oczu i innych delikatnych tkanek ! Należy bezwzględnie unikać przebywania we wiązce
promieniowania anteny !). Stabilność generatorów wystarcza do prowadzenia łączności z
szerokopasmową modulacją FM np. dla szerokości pasma stosowanej w radiofonii UKF
(300 kHz), a tym bardziej w TV-FM, jest ona jednak niewystarczająca dla emisji
wąskopasmowych (FM, SSB czy CW). Współczynnik szumów mieszacza wynosi ok. 6 - 10 dB
i jest zależny od typu diody mieszającej. Diody 1N23 zawierają w oznaczeniu dodatkowo
literę oznaczają współczynnik szumów - dalsze litery alfabetu oznaczają niższe wartości
współczynnika. Moduły, w których mieszanie następuje odrazu na diodzie Gunna mają
współczynniki szumów ok. 25 dB.
Pomimo tych niezbyt rewelacyjnych parametrów generatory Gunna
były przez dłuższy czas stosowane w amatorskich łącznościach fonicznych FM. Ciąg dalszy
toru odbiorczego stanowiły przeważnie samochodowe radioodbiorniki UKF ze względu na ich
dużą czułość i dobre ekranowanie. W przykładzie przedstawionym na rysunku 1 przy
założeniu dostrojenia generatora Gunna do częstotliwości 10,2 GHz (nadawanie) i
odbiornika UKF do częstotliwości 100 MHz możliwy jest równoległy odbiór na
częstotliwościach 10,1 albo 10,3 GHz.
Postęp techniki umożliwił wprawdzie przejście na emisje
wąskopasmowe (kosztem znacznej rozbudowy i komplikacji układów) i generatory Gunna
znalazly się przez dłuższy czas w zapomnieniu, niemniej jednak ich prostota pozwala
na wykorzystanie w transmisjach TV-FM.
Moduły generatorów lub generatorów-mieszaczy Gunna są w dalszym
ciągu produkowane i wykorzystywane m.in. w czujnikach alarmowych wykrywających obecność
osób w pomieszczeniach albo w urządzeniach otwierających drzwi w sklepach i instytucjach.
Można je więc z pewnością czasami nabyć okazyjnie. Nowe moduły tego typu są
rozprowadzane m.in. przez firmę "SHF Microwave Parts Co." (7102 W. 500 S., La Porte,
Indiana 46350 USA). Firma osiągalna jest w Internecie pod adresem:
http://www.shfmicro.com . Oprócz modułów na pasma
amatorskie 10 GHz (10-15 mW) i 24 GHz (5 mW) oferowane są anteny rożkowe, diody i
tranzystory mikrofalowe, ceramiczne rezonatory pastylkowe oraz inne podzespoły dla
tych zakresów częstotliwości. Ceny modułów Gunna leżą w zakresie 55-60 $. Drugą z
firm specjalizujących się w podzespołach mikrofalowych jest "Advanced Receiver
Research" (Box 1242, Burlington CT 06013 USA). Moduły Gunna na pasmo 10 GHz oferowane
są też przez wydawnictwo "UKW Berichte".
Tabela D3.1
Dane niektórych fabrycznych modułów Gunna
Typ Zakres pracy Moc wyjściowa MA87127-1 10 GHz 10 mW MA87141-1 10 GHz 10 mW MA87820 24 GHz 20 mW
Jak wynika z poprzednich rozważań moduły generatorów Gunna
pozwalają na konstrukcję prostych nadajników telewizyjnych. Na rysunku 2 przedstawiony
jest schemat nadajnika składającego się z zasilacza-modulatora FM i fabrycznego
generatora Gunna. W układzie modulatora oprócz stałych napięć zasilających diody
występują przebiegi wizyjne, jego konstrukcja nie jest więc krytyczna i nie wymaga
doświadczenia w dziedzinie b.w.cz.
[rys. d3_02]
Doprowadzony do wejścia wtórnika emiterowego sygnał wizji i
podnośnej fonii sumowany jest z regulowanym napięciem stałym i podawany przez
potencjometr na diodę waraktorową. Potencjometr P2 służy do ustalenia napięcia
wyjściowego stabilizatora LM7805, a potencjometr P3 do strojenia generatora. Układ
zawiera drugi stabilizator LM7805 (o napięciu regulowanym za pomocą potencjometru P1),
który służy do zasilania diody Gunna. Napięcie zasilania dla większości typów diod
Gunna nie powino przekraczać 10 V - należy sprawdzić w danych modułu lub katalogu
diod. Zasilanie diody powinno być dobrze zablokowane dla uniknięcia drgań
pasożytniczych.
W zależności od użytego modułu nadajnik może pracować w paśmie
10 lub 24 GHz. Zakres zastosowań nadajnika nie ogranicza się do telewizji amatorskiej.
Może on być wykorzystany do szybkiej transmisji danych (pakiet radio - FSK) lub łączności
fonicznych jak to przedstawiono na rys. 1.
Oporniki: 75, 3 x 100, 220, 560, 680, 3 x 1 k, 2 x 10 k,
potencjometry: 2 x 220, 1 k (10-obrotowy),
kondensatory: 2 x 0,1 uF, 5 x 10 uF, 47 uF, 3 x 100 uF, 2200 uF,
tranzystory: BC108,
diody: krzemowa dowolnego typu, 2 x świecące,
moduł generatora Gunna 10 GHz: 87141-1 lub podobny,
stabilizatory: 2 x 7815.